طايفه شيعه كه به رهبري امام موسي صدر به يك گروه اجتماعي - سياسي تبديل شده بود ، نسبت به وضع موجود در لبنان اعتراض داشت ، ولي با لغو سيستم سياسي و سرنگوني حكومت لبنان يا تبديل آن به كشوري كه بر اساس اصل تكثرگرايي ديني و مذهبي استوار نباشد ، به شدت مخالفت ميكرد .
در سال 1360 (1981) تعدادي از شخصيتها و جناحهاي اصولگراي درون جنبش امل خواستار حمايت و پيروي اين جنبش از ايران شدند ، حتي اگر بهاي اين امر عدم اطاعت و حمايت از دولت لبنان ميبود . در اين خصوص، شخصيتهايي همچون «حسينموسوي» (ابوهشام) ، «صبحي طفيلي» ، «سيد ابراهيم امين السيد» و ياران آنان پيش از جدا شدن از جنبش امل و ايجاد تشكيلات خاص خود ، از نبيه بري خواستند تا وفاداري خود را نسبت به افكار و ديدگاه هاي امام خميني (ره) اعلام كند .

در فروردين 1359 (آوريل) دوران خدمت حسين الحسيني به عنوان دبيركل جنبش امل به پايان رسيد و يك وكيل چهل ساله از اهالي جنوب لبنان به نام «نبيه بري» به عنوان رئيس تشكيلات انتخاب شد . انتخاب اين رهبر جديد ، دو نوع تغيير و تحول را در جنبش امل به وجود آورد .

مخالفان نبیه بری، مشارکت وی در هیأت نجات ملی و موافقت وی با طرح فیلیپ حبیب را نه تنها مخالف خط «امل» و تصمیماتی که در چهارمین کنگره امل اتخاذ شده بود، تفسیر می کردند، بلکه آن را مخالف اسلام نیز می دانستند.
تهاجم 1982 اسرائیل به لبنان (عملیات صلح برای الجلیل)
در ششم ژوئن 1982 (16/3/1361) ارتش اسرائیل تهاجم بسیار وسیعی را از زمین ، هوا و دریا به لبنان آغاز کرد و به سرعت و بدون برخورد با مقاومت چندانی تا دروازه های بیروت پیش رفت و دومین پایتخت یک کشور عربی را به محاصره درآورد .
در نیمه اول خرداد 1361، تهران میزبان کنفرانس نهضت های آزادی بخش بود. این کنفرانس به مناسبت نیمه شعبان و روز مستضعفان و پس از پیروزی های مهم نظامی ایران در جنگ با عراق و آزادسازی خرمشهر برگزار شده بود.
با شروع تهاجم نظامی اسرائیل و پیشروی سریع و برق آسای ارتش این کشور تا دروازه های جنوبی بیروت، رزمندگان موجود بدون اینکه منتظر تأمین اسلحه کافی باشند با سلاح های موجود به مقاومت و سازماندهی نیروها پرداختند.
ارتش اسرائیل بلافاصله پس از تثبیت سیطره خود بر جنوب لبنان، اقدام به وضع قوانین و سیاست هایی برای عادی سازی اوضاع و توسعه روابط اقتصادی مستقیم جنوب لبنان با اسرائیل کرد. کمتر از یک ماه پس از آغاز تجاوز اسرائیل، مدیر کل وزارت صنایع و تجارت این کشور، جمعی از تجار لبنانی را به اسرائیل دعوت کرد. نتیجه این سفر «امضای اولین قرارداد تجاری میان دو طرف به ارزش سی هزار دلار بود».
چنان که گفته شد، براساس طرح فیلیپ حبیب، قرار شد رزمندگان فلسطینی از 21 آگوست 1982 شروع به خارج شدن از لبنان کنند و تا 3 سپتامبر، این خروج به طور کامل تحقق یابد و آنان بین کشورهای مختلف عربی تقسیم شوند.
پس از راه اندازی دوره های آموزش نظامی در بقاع توسط سپاه پاسداران، به تدریج هسته های مقاومت شکل گرفت. این نیروها ابتدا به بیروت که در محاصره بود، اعزام شدند. بدین ترتیب، تشکیلاتی برای هدایت عملیات در بیروت تأسیس شد که با رهبران مقاومت در بقاع ارتباط مخفیانه داشت.
.: Weblog Themes By Pichak :.