ذوق يک لحظه وصال تو به آن مي ارزدکه کسي تا به قيامت نگرانت بنشيند
...................................................................
آقا نماز جمعه اين هفته با تو
پاي برهنه آمدت تا کوفه با ما
اللهم عجل لوليک الفرج

                                                    تا فصل وصال منتظر خواهم ماند
                                                    تا ديدن يار منتظر خواهم ماند

                                                     در غيبت او اگر مرا دار زنند 

                                                     بر چوبه دار منتظر خواهم ماند

پدرش امام حسن فرزند علي ، فرزند محمد ، فرزند موسي ، فرزند جعفر ، فرزند محمد ، فرزند علي ، فرزند حسين ، فرزند علي بن ابيطالب (درود خداوند بر تمامي آنان باد) بود و مادرش کنيزي ترک و از سلاله پاکي بود که با اوصياي عيسي بن مريم پيوند مي يافت . نام اين کنيز ، نرجس يا صيقل بود . او پيش از ازدواج با امام حسن (ع) در کشور خود ، به خاطر خوابي که ديده بود ، اسلام آورد و هنگامي که طلايه داران سپاه اسلام به ديارش هجوم بردند خود را تسليم آنان کرد تا تقدير ، او را به خانه امام عسکري بياورد و مادر حجت خدا گردد .

خلفاي عباسي بنابر عادت معمول خويش ، هرگاه فرصتي براي کشتن اولياء الله مي يافتند ، فورا آنها را به زهر از پاي در مي آورند .
معتصم نيز ، امام حسن عسکري (ع) را به زهر شهيد کرد و سپس درصدد يافتن فرزند آن حضرت برآمد تا او را نيز از ميان بردارد و به خيال خويش دنباله امامت را نيست و نابود گرداند .

با اينکه کتابهاي فعلي آسماني از تحريف در امام نمانده اند ، در آنها به پاره اي از حقايق بر مي خوريم که اگر چه به تنهايي براي اثبات اين واقعيت مفيد واقع نمي شوند ، اما مي توانند براي احتجاج با کساني که به همان آيين مومن هستند موثر باشند آنچه در سطور بعد مي آيد قسمتهايي از کتابهاي آسماني درباره امام مهدي (ع) است :

سرداب به معني زيرزمين است ، كه در زيرِ زمين ساخته مي شود ، تا در شدت گرماي تابستان ، به آن پناه برند ، اكثر خانه هاي مناطق گرمسيري عراق ، از قديم و نديم داراي سرداب مي باشد ، تا در تابستان مورد استفاده قرار گيرد ، خانه امام حسن عسكري (ع) در شهر سامرا نيز داراي سرداب بود ، مدتي امام هادي (ع) و امام حسن عسكري (ع) در اين سرداب زندگي كردند ، و حضرت مهدي (ع) نيز در اين سرداب زندگي نموده است ، بنابراين ، اين سرداب به خاطر زندگي اين بزرگواران ، مبارك و پر ميمنت شده است .

در مورد پايان عمر حضرت ولي عصر (ع) ، به طور كلي از گفتار امامان (ع) بر مي آيد كه همه آنها كشته و شهيد مي شوند ، از جمله امام حسن مجتبي (ع) فرمود :
والله لقد عهد الينا رسول الله (ع) ان هذاالامر يملكه احد عشر اماماً من ولد علي و فاطمه (ع) ما منا الا مسموم او مقتول :

مي پرسند آخرين حد عمر انسان مثلاً120 سال است ، ولي در مورد حضرت مهدي (ع) كه در سال 255 هجري متولد شده تاكنون 1160 سال گذشته است ، چگونه يك انسان آن همه عمر مي كند ؟

يكي از نشانه هاي ظهور حضرت مهدي (ع) خروج دجال و سفياني است ، و اين دو به دست سپاه آن حضرت كشته مي شوند ، سوال اینجاست که اينها چه كسانيند؟ و در كجايند و چگونه كشته مي شوند؟

امام قائم (ع) اكنون كجاست؟ آيا همسر و فرزند دارد؟ هنگام ظهور از كجا ظهور مي كند؟ و در كجا قيام مي نمايد؟ كي و در چه روز؟ و مركز حكومتش كجاست؟
براي پاسخ به اين پرسشها ، ناگريز بايد از روايات و گفتار پيامبر (ع) و امامان (ع) استفاده كرد مطابق بعضي از روايات ، آن حضرت همه ساله در مراسم حج شركت مي نمايد .

پس از آنکه پيشويان هدايتگر ، طي گذشت دو قرن و نيم از عمر رسالت پس از پيامبر (ص) احکام و شرايع دين را تبيين کرده بودند ، و پس از آنکه برگزيدگان امت از طريق جانشينان معصوم پيامبران ، پرچم آنها را بر دوش گرفتند و ريشه هاي شناخت و معرفت الهي در جان هزاران هزار نفر استحکام پذيرفت ، و از پس آنکه جريان مکتبي وظيفه انقلاب بر ضد ستم و طغيان را عهده دار گرديد و در برابر انحرافات اساسي در دين قد علم کرد ، خداوند براي ولي الله اعظم حضرت حجت بن الحسن (ع) غيبت صغري را مقدر فرمود . اين غيبت از سال 260 هـ . ق تا سال 329 هـ . ق به طول انجاميد . در طي اين مدت عده اي به نام وکيل ، پل ارتباطي ميان امام و شيعيان بودند . اينان عبارتند از :

در اين مقاله از برخي نشانه ها که پيش از ظهور حضرت قائم (ع) تحقق مي يابد ، سخن مي گوييم .
نشانه هائي همچون فراگير شدن فساد و ستم در تمام زمين و گسترش فحشا و گردنکشي و دگرگونيهاي آسماني و قحط شديد و جنگهاي خونين که دو سوم از ساکنان روي زمين را در کام خود فرو مي برد ، و ظهور کسي که دجال خوانده مي شود و مردم را به باطل دعوت مي کند و آنها نيز به گرد وي جمع مي شوند و بالاخره ادعاي بعضي که مي گويند او مصلح اکبر است و سپس ناکامي او در متحقق ساختن مدعايش . ما در ذکر اين نشانه ها به استناد رواياتي که از پيامبر گرامي و ائمه اطهار (ع) تکيه مي کنيم .

پس از وفات علي بن محمد سمري چهارمين نايب خاص حضرت مهدي (ع) در نيمه شعبان سال 329 هجري ، غيبت كبري آغاز شد ، و اين غيبت تا ظهور امام عصر (ع) ادامه دارد ، در اين عصر ، ديگر امام زمان (ع) نايب خاصي ندارد ، و امور مردم به فقهاي جامع الشرائط كه ما از آن به ‹‹ولايت فقيه›› تعبير مي كنيم ، سپرده شده است.
در عصر غيبت كبري ، توده مردم از اقامتگاه امام مهدي (ع) بي خبرند ، و از حضور در محضر آن بزرگوار محرومند ، و مطابق بعضي از روايات ، همواره سي تن از شيعيان و نزديكان در محضر آن حضرت هستند ، هرگاه عمر يكي از آنها به سرآید ، يكي ديگر به جاي او تعيين مي شود و اين افراد به عنوان ‹‹اوتاد›› نام برده مي شوند .

در قرآن آيات متعددي وجود دارد كه براساس روايات بسياري كه از امامان (ع) به دست ما رسيده ، تأويل آن آيات ، يعني معني باطني آن آيات به حكومت جهاني حضرت مهدي (ع) اشاره مي كند ، مانند : آيات 5 و 6 سوره قصص، 56 سوره نور ، 105 انبياء ، 33 توبه ، و 9 صف .

چرا همواره در مورد ياران مهدي (ع) از مردان سخن به ميان آمده ، آيا زنان در اين راستا هيچ نقشي ندارند ؟
اينكه بيشتر از مردان سخن به ميان مي آيد ، از اين رو است كه در آغاز قيام ، بيشتر مسأله جهاد و جنگ و دفاع ، مطرح است ، كه طبعاً مردان در ميدانها هستند ، ولي بانوان در پشت جبهه به تلاش و حمايت از راه مهدي (ع) مي پردازند .

قرن هاست که میلیون ها دل بی قرار و عاشق، چشم به راه آمدن انسانی بزرگ و الهی از خاندان پیامبر اسلام اند، تا با آمدنش جهان به سامان برسد و عدالت جهانی حاکم شود.
آن شخصیت موعود را به نام «امام زمان» و «حضرت مهدی»(عج)می شناسیم.

سال ها قبل از تولد فرزند موعود «قائم آل محمد»سخنان زیادی گفته و نقل می شد. از زمان پیامبر خدا(ص) و از زبان او، درباره ی کسی سخن گفته می شد که از نسل اوست و در آینده به دنیا خواهد آمد و جهان را پر از عدل و داد خواهد ساخت.

ر خطبه غدیر (سخنرانی پیامبر  صلی الله علیه و آله و سلم در معرفی امام علی علیه السلام) به حضرت بقیه الله الاعظم، توجه خاصی شده است.

خبر دادن از مهدی موعود برای آن مردمی كه قبول ولایت امیر المؤمنین علیه السلام برایشان سنگین بود، بیانگر آینده نگری اسلام و برنامه بلندمدت دین الهی برای مسلمین است.

اندیشه پیروزی نهایی نیروی حق و عدالت بر باطل و ستم و برپایی تمام ارزش‌های انسانی به دست مبارک «مهدی» اندیشه­ای است که همه گروه‌های مسلمان‏، آن را باور دارند؛ زیرا ریشه در قرآن کریم دارد؛ اما چرا نام «مهدی» در قرآن نیامده است؟ آیا اگر نام او می­آمد، باور مردم به او عمیق‌تر نمی­شد؟ برای پاسخ به این سؤال، روش­های قرآن مجید را در معرفی انسان‌های خوب و وارسته بیان می‌کنیم. قرآن برای شناساندن این افراد، از سه راه استفاده کرده است:

روايات راجع به حضرت ولي عصر (ع) و جريانات ايام غيبت رنج بار آن حضرت و دوران ظهور سراسر نور و سرورش بسيار است. در اين ميان، روايات و خبرهاي عيني متعددي مربوط به حضرت سيدالشهدا حسين بن علي (ع) است که ما به برخي از آنها بسنده مي کنيم:

از بهترين توصيفاتي که راجع به حضرت امام حسين (ع) شده، توصيفي است که حضرت ولي عصر ارواحنا فداه راجع به آن حضرت کرده است؛ آنجا که در خطاب خود به جد بزرگوارش امام حسين (ع) مي گويند:

«کُنتُ لِلرَّسُولِ وّلَداً وً لِلقُرآن سَنَداً وَ للاُمَّه عَضُداً وَ فِي الّاعَهِ مُجتَهِداً حافِظاَ لِلعَهد وَ الميثاق ناکِباَ عَن سُبُلِ الفُسّاق تَناوه تأوه المَجهُود طَوِيل الرُکُوع وَ السُّجُود زاهِداَ فِي الدُّنيا ژُهدَ الرّاحِل عَنها ناظِراَ بِعَين المُستَوحِشِينَ مِنها»

يکي از فقرات زيارت عاشوراي حضرت امام حسين (ع) اين جمله مبارکه است:

«وَ اَسئَلهُ اَن يبَلِّغَنِي المَقامَ المَحمُودَ لَکُم عِندَالله وَ اَن يرزُقَنِي طَلَبَ ثارِکُم مَعَ اِمامٍ هُدَي ظاهِرٍ ناطِقٍ بِالحَقّ مِنکُم»

من از خداوند درخواست مي کنم که مرا به مقام شايسته و ستوده اي که براي شما در نزد پروردگار است برساند و مرا نصيب کند که در رکاب امام هدايت از خاندان شما که ظهور کرده و به حق نطق مي کند- حضرت مهدي موعود (ع)- خونخواهي شما نموده و انتقام خون بنا حق ريخته شما را بگيرم.

« امام بعد ، امروز كه اينجا نشسته‌ايد ، هر كس ملاحظه‌ي حال خود كند ،‌اگر مي‌بيني هيچ نگفته و نشنيده ، دلت گرفته است و گريه بر تو مستولي شده ، و چنين حالتي در خود ملاحظه كردي بشارت باد تو را كه علامت ايمان است » (1)

وقتي به اوصاف برآمده از زبان امام عصر عليه السلام درباره‌ي امام عشق - حسين بن علي عليه السلام – بنگري ، محبت بي ‌انتهاي مهدوي را نسبت به پدر بيشتر در مي‌يابي.

السلام عليك سلام العارف بحرمتك المخلص في ولايتك . (1)

آن ايستاده مرد ، آن كوكب دري ( ستاره‌ي درخشان ) امام زمان عليه السلام است . همو كه خداوند در سفر معراج به پيامبر صلي الله عليه و آله چنين معرفيش مي‌كند :

 « ...او خونخواه ] برخاسته از [ عترت توست ، قسم به عزت و شوكتم كه اوست حجتي ] كه اطاعتش [ واجب است ، و اوست انتقام گيرنده از دشمنانم .» (1)

امروز اگر كسي ميخواهد به « هل من ناصر » حسين عليه السلام لبيك بگويد ، بايد پي ياري مولايش باشد و بايد پي راهي براي حمايت از صاحبش بگردد. براي آنكه راه جويي اين ياوري آسان‌تر شود بايد در صدر برنامه‌ي دوستداران امام عصر عليه السلام آشنايي بيشتر با سيد الشهداء عليه السلام و اصحاب با وفاي ايشان باشد تا بهتر بدانند خون به ناحق ريخته شده‌ي اين بزرگواران چه ارزشي دارد و چه راه‌هايي را براي دستيابي به فوز اكبر ياري امام عصر عليه السلام مي توان جست .

دو کشتی نجات در دعای ندبه

سپيده‌ي جمعه ، وقتي اشك و ضجه‌ي دلباختگان ،‌ با ندبه‌ي گره مي خورد و در آن هنگام در پرستوي سينه‌ها به سمت آشيانه‌هاي مهدويشان كوچ مي‌كنند ؛ طلوع آدينه كه سوز و درد ، راز و فرياد ، شكوه و بغض به هم مي‌پيوندند ، وقتي زمزمه‌ها در مي‌گيرد و وردها از جا مي خيزند ؛ پيش از سراغ جستن از مهدي عليه السلام هر عاشقي دنبال سيد الشهداء عليه السلام مي‌گردد . زبان‌هاي شوق و پلك‌هاي جستجو همنوا مي‌شوند :

 أين الحسن و أين الحسين ؟(1)

يار امام حسين عليه السلام ياور امام عصر عليه السلام نيز هست . ايشان در روز عاشورا خطاب به يارانشان فرمودند :

 جدم رسول خدا صلي الله عليه و آله به من خبردادند كه فرزندم حسين در بيابان كربلا در حال غربت و تنهايي و تشنگي شهيد مي شود ، پس كسي كه او را ياري كند به تحقيق مرا و فرزندش « قائم » را ياري كرده است .(1)

در عصر غربت امام زمان عليه السلام كساني كه در صدد ياري حضرتش هستند بايد اين عمل مقدس را سرلوحه‌ي برنامه‌ي خويش قرار دهند و براي امام زمانشان از جان مايه بگذارند .

امام معصوم علیه السلام حجت و خلیفه خداوند بر روی زمین است. او مانند پیامبر از سوی پروردگار برگزیده می‌شود. امام تمام مسؤولیت‌های رسول گرامی اسلام صل الله علیه و آله و سلم به جز دریافت وحی تشریعی را بر عهده دارد، اگر پیشوای معصوم از دیدگان ما پنهان باشد و نتواند به بیان قرآن و احكام و تشكیل حكومت بپردازد، آیا می‌تواند با این حال در حیات بشری تأثیر گذار باشد؟

در این نوشتار برخی از آثار و بركت‌های امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف كه نهان از چشمان ما است، به صورت خلاصه بیان می‌شود.

شاید برای برخی همواره، این پرسش مطرح باشد که چگونه ممکن است کسی که غایب است، حاضر باشد؟ و یا در عین حضور، غایب باشد؟

توصيه به خواندن زيارت آل ياسين

امام زمان (ع) در توقيع شريفي مي فرمايد: «هرگاه خواستيد به وسيله ي ما به خداوند بلند مرتبه توجه کنيد و به سوي ما روي آوريد، همانگونه که خداوند متعال فرموده است بگوئيد: ... سلامٌ علي آل ياسين.... .»(1)

يکي از مطالب اسرار آميز حضرت ولي عصر (عج) تقارن روز ظهور آن حضرت با روز عاشوراي حضرت سيدالشهدا (ع) و روز شهادت جانگداز آن امام مظلوم و پيشواي آزادي است. اصل تقارن اين دو جريان و مصادف بودن روز ظهور با روز شهادت امام حسين (ع) مطلبي است که در عده اي از روايات اهل بيت عليهم السلام وارد شده است. ابوبصير مي گويد حضرت ابوجعفر امام باقر (ع) فرمود:

«يخرُجُ القائِمُ (ع) يومَ السَّبت يئمَ عاشُورا اَليوم الذِي قُتِلَ فِيهِ الحُسَين (ع)»(1)

دعاي ندبه يکي از دعاهاي بسيار مشهور در ميان شيعه است و از موقعيت خاصي برخوردار مي باشد. دعاي شريف ندبه که علامه مجلسي آن را در کتاب گرانسنگ «بحارالانوار» و نيز کتاب شريف «زادالمعاد» نقل کرده به سند صحيح از حضرت صادق (ع) روايت شده است.

وجود مبارك امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف انسان كامل عصر ماست و وجود انسان كامل از آن جهت كه مظهر اسم اعظم الهی است، واجد تمام كمالات است و بر همین اساس، امام معصوم مایه تأمین حیات معنوی و سرچشمه آب زندگانی است: (اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ یحْیی الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا)؛(1)خداوند زمین را پس از مردنش زنده می‌كند و زندگی مرهون آب است: (وَجَعَلْنَا مِنَ الْمَاء كُلَّ شَیءٍ حَی)‌(2) و امام معصوم علیه السلام همان چشمه زلالی است كه سرزمین دل‌ها با آن زنده می‌شود.

يکي از القاب عالي و شکوهمند حضرت ولي عصر (عج) لقب قائم است. اين لقب از القاب خاصه است که ويژه ي آن حضرت مي باشد و بر ديگر امامان معصوم (ع) اطلاق نمي شود و نيز لقبي است که داراي رمز و راز مخصوص مي باشد و يادآور صحنه هاي حيرت انگيز و روزهاي شکوهمند و شگفت آوري است.

مصائب آن حضرت بسيار است، آن بزرگوار در سوگ همه امامان معصوم (ع) و در سوگ پيامبر (ص) و فاطمه (س) و در همه رنج هايي که در راه اسلام متوجه مردان خدا مي شود و آنها شهيد يا مجروح مي کردند، مصيبت زده و متأثر مي گردد. در اينجا به ذکر مصيبت آن بزرگوار در رابطه با امام حسين (ع) اکتفا مي کنيم.

از جمله زيارات شريفه، زيارت ناحيه مقدسه است که منسوب به حضرت مهدي آل محمد (عج) مي باشد. يکي از فقرات زيارت مزبور، اين جمله است:

«وَ لَئِن اَخَّرتَنِي الدُّهُور وَ عَاقَنِي عَن نَصرِکَ المَقدُور لاُ ندِبَنَّّ عَلَيکَ صَباحَاً وَ مَساءَاً وَ لَاَبکَينَّ عَلَيکَ بَدَّلَ الدُّمُوعِ دَمَاً»

 انتظار، به معنای «چشم به راه بودن و درنگ كردن به امید پیشامدی خاص» و به بیان دیگر: «كیفیتی است روحی كه موجب به وجود آمدن حالت آمادگی است برای آنچه فرد، انتظارش را دارد» و «ضدّ آن، حالت ناامیدی و بریدن از همه كس و همه چیز است».(1) از این‏رو انتظار، در درجه نخست، ویژگی حیات و زندگی انسان است.

 نخستين مطلبي كه بايد متوجه آن بود ، اهميت ياري امام عصر عليه السلام است خداوند متعال روزي بخش همه‌ي مخلوقات و غني و بي‌نياز است و به هيچ همراهي و كمكي محتاج نيست ،‌هدفي كه خداوند از خلقت جن و انس بيان داشته و آن را « بندگي » خود معين فرموده در حقيقت هدف او نيست ، بلكه نتيجه‌ي مطلوبي است كه بايد مخلوقات مختار به آن برسند .

 مرتبه‌ي ديگر ياري امام عليه السلام ، ياري با عمل است اطاعت از امام در حقيقت با اطاعت اوامر و نواهي الهي تحقق پيدا مي‌كند و با پي گرفتن و قبول اين امر و نهي‌هاست كه انسان مي تواند امامش را ياري رساند .