با ضرباتی که رزمندگان مقاومت به ارتش اسرائیل در بیروت و حومه آن وارد کردند، این ارتش مجبور به عقب نشینی از بیروت به رودخانه «الاولی» شهر صیدا در سال 1983 شد. با حصول امنیت نسبی در بیروت، حزب الله دو تن از روحانیون خود را به ضاحیه (حومه جنوبی بیروت) که در آن هنگام پایگاه جنبش امل به شمار می رفت، اعزام کرد. سید ابراهیم الامین و سید حسن نصرالله به عنوان دو رهبر عمده و اصلی حزب الله در بیروت مستقر شدند.

گسترش و توسعه حزب الله در جنوب لبنان با مانع سیطره نفوذ جنبش امل در این منطقه مواجه شد، اما ناتوانی امل در رویارویی با چالش نظامی اسرائیل در جنوب لبنان، باعث شد تا گروه های نظامی به رهبری روحانیون رادیکال و انقلابی مرتبط با ایران پا به عرصه وجود گذارند و تمایلات جنگ علیه اسرائیل را گسترش دهند. این گروه ها همراه با تعدادی از شبکه های کوچک مقاومت به رهبری «شیخ راغب حرب» تحت پرچم «تجمع علمای جبل عامل» گرد هم آمدند و سپس به حزب الله پیوستند و پایه های اولیه گسترش حزب الله در جنوب لبنان را پایه گذاری کردند.

بدین ترتیب، عملیات مقاومت حزب در جنوب، نه تنها از نفوذ جنبش امل در منطقه کاست، بلکه خطر بزرگی برای نظامیان اسرائیل به وجود آورد.

بدین گونه، حزب الله بعد از بعلبک، در بیروت و سپس در جنوب حضور پیدا کرد. اما به رغم صدور بیانیه ای با امضای حزب الله در سال 1984، هم چنان تا اوایل سال 1985 به صورت کاملاً مخفی فعالیت می کرد و اقدام به اعلام موجودیت رسمی نکرد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: