برخی روانپزشكان ایرانی “ شخصیت منزوی ” را بعنوان بهترین ترجمه ، به جای “ شخصیت ” اسكیزوئید پیشنهاد كرده اند . چرا كه مبتلایان به این اختلال ، عمری را در كناره گیری از اجتماع گذرانده اند و در نظر دیگران آدم هائی مردم گریز ، منزوی و تنها هستند . مطالعات آماری در ایالات متحده آمریكا ، احتمال این كه از هر 100 آمریكایی حدود 7 نفر مبتلا به این اختلال باشند را مطرح كرده است كه دلالت بر شیوع بالای آن دارد .مبتلایان به این حالت اكثرا مشاغل انفرادی كه حداقل تماس با دیگران را ایجاب می كند ، انتخاب می كنند و حتی برخی كارشبانه را به كار روزانه ترجیح می دهند تا مجبور به مدارا با افراد بیشتری نباشند .

این افراد آرام ، مردم گریز ، درون گرا و غیر اجتماعی هستند و ضمن كناره گیری و عدم دخالت در امور روزمره به دیگران چنان اهمیتی نمی دهند وشاید اگر مختصر ذوق ادبی هم داشته باشند ، با برداشتی سطحی از این بیت مشهور عارفانه ، پیوسته زمزمه می كنند :

دلا خوكن به تنهایی كه از تن ها بلا خیزد سعادت آن كسی دارد كه از تن ها بپرهیزد

همین وضعیت آنهاست كه باعث می شود غیر از بستگان درجه یك ، دوستان نزدیك یا محرم خاصی نداشته باشند و علاوه بر آن هیچ میلی نیز برای ایجاد روابط نزدیك با دیگران در خود احساس نكنند .
روشهای مورد استفاده در روانپزشكی امروز برای درمان این عارضه اعم از روان درمانی ، گروه درمانی و یا حتی دارو درمانی ، به خصوص در شرایط و امكانات كشور ما چندان عملی و مورد استفاده و كاربرد نمی باشند .

اما چنانچه در پیشگیری و یا درمان این اختلال شایع شخصیت ، روش عملی بی نظیری را جویا باشیم ، كلمه درخشان “ نماز ” باز هم راهگشا خواهد بود .

توصیه مؤكد اسلام مبنی بر اقامه نمازهای واجب یومیه به جماعت و علاوه بر آن بانگ روح افزای نماز جمعه در فراخواندن به یك اجتماع شكوهمند و پر شور هفتگی بعنوان سمبل بزرگی از اصالت “ اجتماعی بودن ” و ترك رهبانیت در همه تعالیم اسلامی مطرحند و گویی همه این قبیل تعالیم ، خود به خود نمازگزار را از گوشه نشینی و تنهایی ، به بطن اجتماع می كشاند .
بعلاوه نكته مهم دیگری كه در آموزشهای متعالی نماز در زدودن روحیه انزوا و مردم گریزی در انسان ، خودنمایی می كند ، این مطلب است كه ضمایر سوره مباركه “ حمد ” بعنوان ‚ ام الكتاب ” و هسته اصلی نماز و تعالیم اسلامی ، همگی به صورت جمع ادا می شوند : ( .. ایاك نعبد و ایاك نستعین ، اهدنا صراط المستقیم )
به قول استاد ارجمند و دوست بزرگوارم ، جناب آقای “ دكتر حسن توانایان فرد ” در كتاب ارزشمند “ بهره وری در آموزشهای نماز ” : “ این كه نعبد می گوئیم و نه اعبد و این كه نستعین می گوئیم و نه استعین ” ، به عبارت دیگر این كه ‚ می پرستیم ” می گوئیم و نه می پرستم و “ كمك می جوئیم ” می گوییم و نه كمك می جویم ، یعنی ضمیر جمع به كار رفته و نه ضمیر متكلم وحده ، به این دلیل است كه به ما بیاموزد ، در اسلام ، جمع مقدم بر فرد است .. ”
این مطلب ، یعنی وجود ضمایر جمع و تكرار ” ما بودن ” و نه ” من بودن ” در جای جای نماز عمومیت دارد و در اساسی ترین اذكار نماز به چشم می خورد . مثلا در سلام دوم نماز می گوئیم : ( السلام علینا و علی عباد الله الصالحین ) و یا حتی در معروفترین دعاهای مستحب در قنوت ، دعا می كنیم : ( ربننا آتنا فی الدنیا حسنه و فی الاخره حسنه و قنا عذاب النار )
به این ترتیب ، نماز نه تنها از ابتلا به اختلال اسكیزوئید پیشگیری می كند ، بلكه توانایی دارد كه مبتلایان به این عارضه را برای همیشه از كنج عزلت ، به قلب جامعه بكشاند .
******************************************************************************
۱. مطالب علمی این مقاله از ترجمه فارسی كاپلان ـ سادوك جلد سوم صفحات 278 + 275 ، گرفته شده است .
۲.بهره وری در آموزشهای نماز ، صفحه 162

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: